Wanneer iemand iets zegt waar je het totaal niet mee eens bent, voel je de drang opkomen om iets te zeggen. Toch doe je dit niet. Je bent bang dat die ander je mening niet waardeert, omdat hij of zij er niet op zit te wachten. Het is soms makkelijker om je lippen op elkaar te houden, maar hierdoor maak je jezelf onzichtbaar en kan het zijn dat je je gevoelens gaat opkroppen. In het slechtste geval worden je ideeën niet meer gehoord en verdwijn je langzaam naar de achtergrond. Om dit te voorkomen, is het beter om wél je mening te geven hoe moeilijk of ingewikkeld dat soms ook is.
Door misschien ervaringen uit het verleden, kan er een angst zijn ontstaan om voor je mening uit te komen of de overtuiging dat de mening van een ander belangrijker is dan die van jou. Je cijfert jezelf weg en anderen weten eigenlijk niet goed wie je bent en wat ze aan je hebben. Langzaamaan ontstaat er een gedrag dat je de neiging hebt om met alle winden mee te waaien en diep van binnen voel je je hier helemaal niet lekker bij.
Waarom geef je eigenlijk zo gemakkelijk toe?
De reden is vast niet omdat de ander altijd gelijk heeft! Waarom zou jouw argument niet gelden? Mensen die snel met alle winden meewaaien, doen dat omdat ze liever niet de confrontatie met de ander aangaan. In plaats daarvan verander je maar gauw van standpunt en geef je toe aan wat de ander vindt of wilt. En dan is er ook nog zoiets als sociale druk: mensen willen zich over het algemeen geaccepteerd voelen en deel van de meerderheid zijn. Ze gaan dus mee met de norm, ook al zien ze hier lang niet altijd heil in. Het kan in conflict zijn met je eigen overtuigingen. Dan voel je je niet authentiek en ben je minder betrokken. Conformeren lijkt in het moment de gemakkelijkste keuze maar op de lange duur doe je hiermee jezelf beslist te kort. Het betekent dat je jezelf minder belangrijk maakt. Dit zal hoe dan ook aan je gaan knagen. Als je van dat gevoel af wilt komen, bedenk dan eens het volgende:
Leren van elkaar
Wanneer je wel je mening geeft en anderen zijn het er niet mee eens dan bekijk je het ook eens vanuit een ander perspectief. Dit geeft veel inzicht in de denkwijze van anderen, en andersom. Het kan er ook voor zorgen dat jouw mening of de mening van de ander verandert. Door het gesprek met elkaar aan te gaan, kan er een dialoog ontstaan over het onderwerp. En ja, door voor je standpunt uit te komen, raak je wellicht een gevoelige snaar bij iemand, maar als de intenties oprecht zijn, zal het uiteindelijk verstekend werken voor de onderlinge band.
Je komt zelfverzekerder over
Wanneer je voor jezelf opkomt door je mening te geven, laat je zien dat je een zelfverzekerd persoon bent. Dit komt omdat je dan duidelijk laat zien dat je precies weet wat je wel en niet wilt. Hiermee voorkom je dat anderen over je heen lopen. Dit zorgt er weer voor dat je tevredener bent en het genereert positieve energie.
Je uitspreken, toont betrokkenheid
Door je mening te geven, laat je zien dat je betrokken bent. Daarnaast laat je ermee zien dat je proactief mee wilt denken. Aangetoond is dat betrokken mensen toegewijder, productiever en loyaler zijn dan niet-betrokken mensen.
Er is niets mis met opbouwende kritiek geven
Een afwijkende mening of standpunt kan al snel worden opgevat als kritiek. Er is echter niets mis met kritiek, zolang het maar positief opbouwende kritiek is. De kunst is wel om dit op een constructieve manier te doen. Je zult versteld staan van het effect: het zal iemand aanmoedigen om te groeien zonder een naar gevoel over te houden aan de opmerking zelf.
Je zet wellicht een verandering op gang
Als mensen hun mening delen, is de kans groter dat er problemen of kwesties worden aangekaart die daarvoor onbekend waren. Daardoor kan verandering in gang gezet worden. Als niemand zijn mening zou geven, zou een groot aantal kwesties nooit worden opgelost. Als je je mening niet geeft, doe je zowel jezelf als anderen tekort.
Is er maar plaats voor één mening?
Mensen die gemakkelijk van standpunt veranderen, gaan ervan uit dat er maar één mening mogelijk is. En dat er dus altijd een strijd is over wie gelijk heeft. Is er misschien ook een win-winsituatie mogelijk? In de meeste gevallen is dat zo. Ga daarvoor op zoek naar de gezamenlijke behoeften. Wat zijn de gevoelens en behoeften van de ander en wat zijn die van jou? Vergelijk ze en verken een gezamenlijke oplossing. Soms is hier geen tijd voor. Dan is het beter om bij je standpunt te blijven; simpelweg omdat jij je daar beter bij voelt. Je bent misschien bang dat je de ander kwetst, maar uiteindelijk zal het je voordeel bieden, omdat mensen precies weten wat ze aan je hebben.
Hoe blijf je bij je standpunt?
Bij je standpunt blijven is een vorm van gedrag en communicatie dat je kunt leren. Het vergt wel enige oefening voordat je je hierbij prettig voelt. Het beste is om gewoon je standpunt te blijven herhalen, wanneer anderen dit proberen te ondermijnen. Door te vervallen in argumenten, creëer je soms openingen voor anderen om jouw standpunt alsnog om te buigen. Blijf dus simpelweg je standpunt herhalen zonder argumenten en let daarbij op je toon en lichaamshouding. Zorg dat je zelfverzekerd overkomt, ook al voelt het niet zo. Dit is een vaardigheid en is aan te leren. Hoe vaker je dit oefent, hoe zekerder je je op den duur zult gaan voelen.
Resumerend: jij hebt je mening. Die wijkt weliswaar af van die van de ander, of wellicht zelfs van het grotere geheel maar dat betekent niet dat je dus je mond maar moet houden. Dat standpunt heb je niet voor niets, dus bedenk: hoe ben ik tot mijn standpunt gekomen? Wat waren de beweegredenen? Als je dat weet, dan weet je ook je mening te onderbouwen. Dan resteert alleen nog het stuk om écht voor je mening uit te durven komen. Daar is soms veel durf of lef voor nodig en het risico bestaat dat die moed lang niet altijd in dank wordt afgenomen. En toegeven: soms betaal je inderdaad een prijs voor je openheid maar die prijs is altijd lager dan onzichtbaar en kleurloos blijven met alle langdurige- en nare gevoelens van dien.
